با خاص ترین برگرهای دنیا آشنا شوید.

با همبرگر های سنتی از ساندویچ‌های آغشته به تخم‌مرغ گرفته تا برگرهای گیاهی کشورهای مختلف آشنا شوید و با مزه لذیذ آن‌ها، یک جشن حسابی راه بیندازید.

برگر، یکی از غذاها و ساندویچ‌های پرطرفدار و محبوب در سراسر جهان و به‌خصوص در ایالات متحده آمریکا است. برگر را می‌توان در زمانی کوتاه کباب کرد و به همین دلیل، این غذا بخش اصلی منوی بزرگ‌ترین فست‌فود جهان را تشکیل می‌دهد. البته باید بدانید که برگر، یک پدیده آمریکایی نیست و انواع مختلفی از آن در کشورهای مختلف جهان وجود دارند که ما امروز قصد دارد آن‌ها را به شما معرفی کند.

برگر امروزی، درست مانند نسخه کلاسیک و ابتدایی آن، یک نوع ساندویچ متشکل از گوشت چرخ‌کرده بین دو تکه نان گرد است. نسخه‌های کلاسیک برگر، مانند «چیزبرگر در بهشت» (Cheeseburger in Paradise)، با کاهو، گوجه‌فرنگی، سس کچاپ و سیب‌زمینی‌های سرخ کرده و همچنین برگرهای بدون گوشت درست می‌شود.

تقریبا در هر مکانی که بتوان نان گرد پیدا کرد، یک نوع برگر هم وجود دارد. معمولا، تفاوت انواع برگر در محتویات داخل نان است؛ اما برخی از برگرها با ظاهر و نحوه پخت متمایز، به‌طور مشخصی با برگر استاندارد آمریکایی فرق می‌کنند.

اگر در اینترنت به‌دنبال انواع مختلف برگر بگردید، بدون شک با گزینه‌های عجیب و غریبی از جمله برگرهای «رامن» (ramen) یا نوعی غذای ژاپنی متشکل از نودل، برگرهای «اوکونومیاکی» (okonomiyaki)، برگرهای دوناتی، برگرهای «توئینکی» (Twinkie) و غیره روبه‌رو خواهید شد؛ اما در این مقاله، ما شما را با رایج‌ترین و اصیل‌ترین انواع برگر در منوی رستوران‌های سراسر جهان آشنا خواهیم کرد تا برای مهمانی بعدی به شما ایده دهد و با طبخ آن، همه را سورپرایز کنید.

انواع برگر در کشورهای مختلف:

. برگر «بولتن» (Buletten)؛ آلمان

خود برگر «اور» (ur burger)، بسته به اینکه در کدام منطقه آلمان باشید، با نام‌های برگر «بولتن» و همچنین «فریکادلن» (frikadellen) شناخته می‌شود. به این برگر در خارج از آلمان، «استیک هامبورگی» می‌گویند.

استیک هامبورگی، بدون نان گرد سرو می‌شود؛ اما با این حال به خاطر تاثیرگذاری آن بر تمام برگرها، آن را جزو برگرها حساب می‌کنند. البته باید بدانید که استیک هامبورگ را معمولا با نان‌های گرد نرمی به نام «برونشن» (brötchen) می‌خورند.

استیک هامبورگ که از گوشت گاو چرخ‌کرده و ادویه‌جات تشکیل می‌شود، به شهر هامبورگ آلمان برمی‌گردد. این برگر لذیذ به‌شکل یک برگ گوشت که شبیه به کوفته‌قلقلی‌های مسطح است، سرو می‌شود. جالب است بدانید که استیک هامبورگ، نه‌تنها اولین نسخه همبرگر است، بلکه اولین برگر بدون نان نیز است.

گفته می‌شود که ایده طبخ استیک هامبورگ از استیک «تارتار» (steak tartare) گرفته شده است که توسط دریانوردان روسی در دهه ۱۶۰۰ به بندر هامبورگ معرفی شد. استیک تارتار، متشکل از گوشت چرخ‌کرده خام و ادویه‌جات بود. در ادامه این روایت داستانی آمده است که نسخه پخته‌ شده استیک تارتار، توسط مهاجران اروپایی که از بندر هامبورگ به آمریکا نقل مکان می‌کردند، به ایالات متحده آمریکا راه پیدا کرد. مهاجران بسیاری به شهر نیویورک نقل مکان کردند و استیک‌های به سبک هامبورگ که به مزاج آلمانی‌ها خوش می‌آمدند، در آن شهر به شهرت رسیدند.

امروزه، استیک‌های هامبورگی در ژاپن نیز به‌اندازه آلمان یا شاید حتی بیشتر، محبوب هستند؛ اگرچه استیک‌ها در ژاپن معمولا با ترکیب گوشت متفاوتی درست می‌شوند.

. برگر «بوف سندویچ» (Bofsandwich)؛ دانمارک

«بوف سندویچ» یا ساندیچ گوشت گاو، متشکل از گوشت گاو چرخ‌کرده و مزه‌دار شده با ادویه است که در بین دو نان قرار می‌گیرد و معمولا به‌عنوان یک غذای خیابانی شناخته ‌می‌شود. سس کچاپ، خردل، پیاز خام و سرخ شده، ترشی‌جات و سس فرانسوی «رمولاد» (remoulade) از مخلفات «بوف سندویچ» هستند که همراه با گوشت در بین دو نان ریخته می‌شوند.

نکته اصلی که «بوف سندویچ» دانمارکی را در مقایسه با دیگر برگرها منحصربه‌فرد می‌کند، نحوه سرو و خوردن آن است. «بوف سندویچ» در دانمارک، غرق در یک سس قهوه‌ای گوشت به سر میز آورده می‌شود که البته خوردن آن را در مقایسه با برگرهای آمریکایی، کمی سخت می‌کند؛ ولی طعمی لذیذتر و گوشتی‌تر به آن می‌بخشد.

در کانادا، یک نسخه برگر شبیه به برگر دانمارکی وجود دارد که با یک سس غلیظ گوشتی سرو می‌شود و به آن ساندویچ هات هامبورگ (hot Hamburg sandwich) می‌گویند.

. «راملی» برگر (Ramly burger)؛ مالزی

راملی برگر، یک برگ گوشت است که با سس فلفل سیاه و ادویه‌جات برند «مگی» (Maggi) مزه‌دار شده و پخته می‌شود و سپس روی یک لایه نازک تخم‌مرغ در حال پخت روی یک گاز مسطح قرار می‌گیرد. تخم‌مرغ را طوری هم می‌زنند تا مانند املت، گوشت در داخل آن پیچیده شود. در نهایت، گوشت پیچیده شده در تخم‌مرغ را به‌همراه پنیر و دیگر مخلفات متنوع در دو نان گرد می‌گذارند و سرو می‌کنند.

برگر مالزیایی، نام خود را از رستوران‌های زنجیره‌ای فست‌فود مشهور «راملی» گرفته‌ است. راملی برگر در تمام نقاط مالزی مشهور است و معمولا در غرفه‌های غذای خیابانی کوالالامپور و ردیف غذاهای یخ‌زده در فروشگاه‌ها و سوپرمارکت‌ها، می‌توان آن‌ها را پیدا کرد. این برگرها بسیار چرب و لذیذ هستند و تکه‌های گوشت طعم‌دار و آب‌دار آن‌ها، مزه‌ای بی‌نظیر دارند.

. «وادا پاو» (Vada pav)؛ هند

اگر بخواهیم برگرهای گیاهی را در دسته‌ای از برگرها در نظر بگیریم، «وادا پاو» هندی را باید به‌عنوان رهبر دسته برگرهای گیاهی معرفی کنیم. این میان وعده هندی که اصالت آن به شهر بمبئی برمی‌گردد، از یک توپ سیب‌زمینی پوره شده درست می‌شود که پس از مزه‌دار شدن با ادویه‌های مختلف، با آرد نخود پوشانده شده و سرخ می‌شود. این توپ سیب‌زمینی سرخ شده در نهایت در یک نان آغشته به «چاتنی» یا ترشی هندی انبه به نام «پاو» قرار می‌گیرد و سرو می‌شود.

هند غربی برای قرن‌ها تحت استعمار کشور پرتغال بود و نان صاف و سیب‌زمینی‌ها در همان دوران به هند وارد شدند. امروزه، «پاو»، جزو مهمی از غذاهای خیابانی بمبئی به شمار می‌آید.

. «بان کباب» (Bun kebab)؛ پاکستان

بان کباب یا برگر «اندای والا» (Anday wala burger) دقیقا همان چیزی است که اسم آن تداعی می‌کند؛ یک گوشت ساطوری شده که در نان همبرگری سرو می‌شود و در واقع تفاوت زیادی با همبرگر ندارد. از مواد تشکیل‌دهنده بان کباب‌های مختلف می‌توان به گوشت گاو، عدس، گوشت گوسفند، مرغ یا سیب‌زمینی اشاره کرد؛ ولی ادویه‌جات و دیگر مواد غذایی مانند پیاز، چاتنی (ترشی انبه)، فلفل و تخم‌مرغ، پای ثابت همه ی بان کباب‌ها هستند.

برای طبخ بان کباب، مواد را به‌شکل دایره‌ای درمی‌آورند و سپس سرخ می‌کنند. یکی از روش‌های متداول سرو، «اندای والا» است که در آن، یک تخم‌مرغ روی کباب گذاشته می‌شود. بان کباب غذای خیابانی معروف کراچی است؛ اما در سراسر پاکستان خورده می‌شود.

منبع : کجارو