10 مورد از پیتزاهای آمریکایی که اسمشان را کمتر شنیده اید. (قسمت اول)

در این مقاله به معرفی 10 مورد از پیتزا های آمریکای شمالی که اسمشان را کمتر شنیده اید پرداخته ایم.

این پیتزا ها اما به انتخاب کاربران جزو بدترین پیتزاهای آمریکای شمالی نیز معرفی شده اند. اما ما نتوانستیم دلیلی برای بد بودن آن ها پیدا کنیم.

شاید شما با خواندن این مقاله بتوانید به ما کمک کنید که چرا این پیتزاها رتبه های کمتری گرفته اند.

10. پیتزا مامان بزرگ یا Grandma Pie

پای مادربزرگ یک نوع پیتزای آمریکایی است که از نظر پوسته خود را با بقیه پیتزاها متمایز می کند به دلیل اینکه در فرایند پخت آن به خمیر برای مدت طولانی اجازه نمی دهند که سفت شود به همین دلیل نازک و متراکم به نظر می رسد.

پیتزا در تابه های فلزی پخته می شود و در نتیجه برش های مستطیلی شکلی به دست می آید که کف آن ترد است.

این پیتزا را معمولاً با موزارلای رنده شده، سس گوجه فرنگی و سیر درست می‌کنند و روغن زیتون روی آن می‌ریزند، اگرچه انواع مختلفی از مواد افزودنی مانند سوسیس و کلم بروکلی نیز برای آن می‌توان استفاده کرد.

پیتزای مادربزرگ برای اولین بار در لانگ آیلند در یک رستوران خانوادگی به نام Umberto's به وجود آمد.

9.استرامبولی آمریکایی

استرومبولی آمریکایی که تا حدودی شبیه به کالزون است، نوعی غذای خوش طعم است که با مواد پیتزای کلاسیک پر شده است: موزارلا یا انواع دیگر پنیر، گوشت های ایتالیایی مانند سالامی، پپرونی، برسائولا و کاپوکولو، و گاهی اوقات حتی سبزیجات، و با سس مارینارا سرو می شود.

(از نظر شخصی خودم که خوشمزه به نظر می‌رسد، چرا به این پیتزا نمره پایینی داده اند را خدا داند.)

خمیر این پیتزا می تواند خمیر نان ایتالیایی یا خمیر پیتزای استاندارد باشد و قبل از پخت، محصول نهایی را به شکل نان رول می کنند.

برخلاف کالزون، استرومبولی از ایتالیا سرچشمه نمی گیرد، بلکه ظاهراً از حومه فیلادلفیا است، جایی که در دهه 1950 اختراع شد و نام خود را از یکی از فیلم های روبرتو روسلینی گرفت.

8.آپیتزا

آپیتزا ( نه آمیرزا) یک نوع پیتزا محبوب در نیوهیون، ایالت کنتیکت است که تفاوت آن با زمان پخت طولانی آن در اجاق های ذغال سنگ بسیار داغ و رطوبت بالای خمیر مشخص می شود.

با توجه به این دو ویژگی تعیین کننده، نتیجه یک پیتزا با پوسته نازک، سیاه، ترد و زغالی است که ممکن است سوخته به نظر برسد، اما در عوض بافت و طعم لذیذی دارد.

تاپینگ عادی این پیتزا کم است که از جمله می‌توان به پنیر رنده شده و گوجه فرنگی (و یا آنچوی) اشاره کرد.

نکته دیگری که وجود دارد این پیتزا نباید بیش از حد سس بخورد و روی آن زیاد نشود.

به این دلیل که این پیتزا ها با دست درست می شوند، شکل یکنواختی از این پیتزا ها وجود ندارد.

شاید بتوان گفت یکی از دلایل محبوبیت این پیتزا در کنتیکت، کم بودن مواد آن است.

زیرا وقتی مواد کم باشد، شما می‌توانید طعم خود پیتزا را بچشید.

7.پیتزا شیکاگویی پوسته نازک

جدا از پوسته ترد و تقریباً نازک ، این پیتزا به سبک شیکاگو دارای سس گوجه‌فرنگی بسیار خوش طعم (در درست کردن سس آن از انواع سبزیجات استفاده شده است.) و مقدار زیادی موزارلای خرد شده است.

در مورد سایر مواد مورد استفاده، اگر بخواهیم آن ها به ترتیب اولویت قرار دهیم پپرونی به طور گسترده در آن استفاده می‌شود اما اغلب پس از سوسیس خرد شده ایتالیایی در رتبه دوم قرار می گیرد و سپس بیکن، پروشوتو (یک نوع ژامبون ایتالیایی) و انواع سبزیجات وجود دارد.

این پیتزا به صورت مربع بریده می‌شود و مانند همتای نیویورکی خود مردم آن را برای خوردن تا نمی‌کنند.

اهالی شیکاگو یک ضرب المثلی دارند که می‌گوید:

"تو باید لباستو تا کنی، نه پیتزاتو."