فست فودها از دوران باستان تا امروز

فست فود ها اغلب به عنوان یک آفت مدرن مورد تحقیر قرار می گیرند ، غذایی که باعث شده ما شام های خانوادگی را در همه جا چاق تر کرده و از بین ببریم. اما فست فود یک اختراع آمریکایی نیست. از دوران باستان وجود داشته است.

پمپئی، شهر باستانی که در خاکستر مدفون شد و تمدنی را با خوش به زیر خاکستر برد. باستان شناسان با بررسی شهر پمپئی به حقایق جالبی دست یافته اند که یکی از جالب ترین اکتشافات اخیر ، تعدادی "ترموپولیوم" نسبتاً سالم بوده است - که به معنای "مکانی است که در آن (چیزی) گرم فروخته می شود."

آن ها تخمین میزنند که نزدیک به 150 ترموپولیوم در این شهر وجود داشته است. رستوران های طولانی که در آن مردم می توانستند یک وعده غذایی سریع بخورند.

این ترموپولیوم ها برای فقرا نیز کاربرد داشته است. آن هایی که از توانایی مالی بالایی برای داشتن آشپزخانه داخل خانه خود برخوردار نبودند و نمی توانستند غذاهای گرم برای خود درست کنند به این ترموپولیوم ها می‌رفتند تا بتوانند غذایی گرم داشته باشند. در خقیقت این باجه ها شاید راه اصلی خوردن غذا برای مردمان این شهر بوده است.

تا به امروز ، تقریباً 80 مورد از این ترموپولیا در پمپئی حفاری شده است. با این حال برای اولین بار اخیراً یک ترموپولیوم کامل کشف شد که نشان داد چطور این مراکز فست فود باستانی ساخته شده اند ، چه خدماتی ارائه می دادند ، چگونه فعالیت می کردند و چگونه خودشان را به بازار عرضه می کردند.

فست فود در قرن 20 و توسط آمریکایی ها اختراع شد؟ جواب نه است.

در ادامه مقاله به بررسی چند مورد از فست فودهای باستان میپردازیم.

پمئیی

علاوه بر فقرا، ساکنان مرفه پمپئی باستان نیز دوست نداشتند آشپزی کنند ، همانطور که باستان شناسان کشف کردند این شهر که در حین فوران کوه وزوویوس در سال 79 میلادی تحت خاکستر قرار گرفته بود شروع به کاوش کردند. به سختی کسی آشپزخانه خانگی داشت. یکی از مشکلاتی که نبود آشپزخانه برای افراد داشت هنگام سفر بود که آن ها غذایی با خود به همراه نداشتند که این ترموپولیوم ها این مشکل را نیز حل میکردند.

این ترموپولیوم ها دارای پیشخوان سنگی که آن را تراش کاری کرده بودند. ممکن بود مشتری ها فرنی ، ژامبون ، خورشت و سایر غذاها را برای خود انتخاب می کردند. دیوارها اغلب با نقاشی های دیواری نقاشی می شدند که حاوی تصاویر مواد غذایی موجود بود.

گودین تپه، اولین فست فود در بین النهرین

گودین تپه که تی. کایلر یانگ جونیور از سال ۱۹۶۵ تا سال ۱۹۷۱ میلادی آن را می‌کاوید، قلعهٔ اشرافی بزرگی از دورهٔ مادها است. بر گرد این دژ، برج‌ها و دیوارهایی با شکاف‌هایی برای تیراندازی قرار گرفته بودند. تأثیر گذارترین اتاق، سالن تختگاه بود با پنج ردیف شش ستونه که قصر کوروش در پاسارگاد را از روی آن ساختند. در آن یک تخت شاهانه، یک آتشدان و نیمکت‌هایی در دور دیوارها قرار داشت. تالار ستون دار کوچک‌تری با نیمکت‌هایی در کنار دیوارها نیز وجود داشت. مخزن‌ها یا انباری‌های چندی در جانب شرقی قرار گرفته بودند. برای رفتن به طبقهٔ بالاتر راه پله وجود داشت

چند سال پیش ، باستان شناسان کشف کردند که برخی از ساختمان های شهر باستان بین النهرین دارای پنجره هایی بودند که این ویژگی غیرمعمول برای آن زمان ، حدود سال 3200 قبل از میلاد بود. ساختمانی که آن ها حفاری کردند شامل یک شومینه ، مواد غذایی باقیمانده و کاسه های زیادی بود - این نشان می دهد که ممکن است محل خوردن و آشامیدن باشد.

همبرگر رومی، دستوری به جا مانده از قرن 4

یک دستورالعمل از زمان رومی توسط نویسنده ای ناشناخته ،(  موجود در کتاب Apicius  کتاب آشپزی منتشر شده در قرن 4 یا 5 میلادی) ، حاوی یک غذا به نام Isicia Omentata است که کاملاً شبیه به همبرگر مدرن است. این همبرگر از گوشت چرخ کرده درست شده بود که با فلفل ، دانه کاج و سس مخلوط شده بود. احتمالا آن ها هم وسایلی برای افزایش حجم آن نداشته اند.

سوپ خون

در سال 1200 م ، دهقانان چینی از سوپ خون لذت می بردند که هم در رستوران های ارزان قیمت فروخته می شد و هم در ضیافت های مجلل به نمایش در می آمد. در شهرهای بزرگ ، فروشندگان این غذا و سایر غذاهای گرم را از داخل دیگ ها و سبد های ویترین مغازه هایی که برای افرادی که تا آخر شب کار می کردند ، غذا تهیه می کردند ، می فروختند.

رستوران های عمومی ، یکی از ویژگی های نسبتاً نادر دنیای باستان ، هم از افراد ثروتمند و هم از فقرا پذیرایی می کردند و تا دیر هنگام نیز باز بودند.

خب دیدیم که فست فود ها از دوران باستان وجود داشته ایند و ما در این مقاله به بررسی تنها چند مورد از این فست فود ها اشاره کرده‌ایم. درست است که این صنعت و پیشران های این صنعت از آمریکا شروع کرده اند اما تقریبا این صنعت نه به شکل امروزی اما به نوعی دیگر در فرهنگ و گذشته انسان ها وجود داشته است.

غذایی که علاوه بر طعم و مزه در زمان هم صرفه جویی کند.