انواع پاستا (قسمت دوم)

در قسمت قبل درباره انواع پاستا صحبت کردیم و دیدیم که بعضی از انواع پاستا از قرن ها پیش وجود داشته و مردم از آنها استفاده می‌کردند.

همچنین این غذا به دلیل راحتی در طبخ و داشتن انرژی بسیار مورد پسند قشر متوسط جامعه و دهقانان بوده زیرا هم انرژی کافی در طول روز را به آنها می‌داد و هم نگه داری آن آسان بود و نیازی نبود مواد را تحت شرایط خاصی نگه داری کنند.

امروز با ادامه معرفی انواع پاستا در خدمت شما هستیم. با ما همراه باشید.

پاستا آل وونگوله

پاستا آل وونگوله سریع و آسان آماده می شود ، اما طعم و مزه ای جدیدی دارد.

این یک غذای سنتی ناپولی است که تنها از دو ماده اصلی تشکیل شده است: صدف ونگوله و ماکارونی.

 با این حال ، با توجه به اضلفه کردن مواد ثانویه و در درجه اول گوجه فرنگی ، بحث داغی وجود دارد.

بعضی‌ها غذای اصلی را که بدون گوجه فرنگی ساخته می شود و به عنوان نسخه بیانکو شناخته می شود ، دوست دارند .

در حالی که دیگران نسخه ای با گوجه فرنگی خرد شده یا نسخه ای با سس گوجه فرنگی (معروف به اسپاگتی آلل ونگوله‌ لا سالسا دی پومودورو) را ترجیح می دهند.

همچنین همین مسئله درباره اضافه کردن فلفل نیز وجود دارد.

صرف نظر از این مسائل ، همه موافقند که ماکارونی باید به صورت آل دنته پخته شود.

آل دنته اصطلاحی است که در زبان ایتالیایی برای پختن پاستا، سبزیجات، برنج یا حبوبات به کار میرود.

این اصطلاح (به دندان یا دندان گیر) اشاره به میزان پختن غذا کرده و میگوید نباید غذا بیش از اندازه پخته شود و باید در هنگام گذاشتن بین دندان‌ها کمی سفت باشد.

این غذا همچنین یکی از مهمترین وعده های غذایی شام سنتی شب کریسمس در ناپولی است که به Cena della vigilia di Natale معروف است.

لازانیا آلا بولونیز یا Lasagne alla Bolognese

این لازانیا به طور سنتی از لایه های ماکارونی خانگی ، معمولاً با طعم اسفناج و لازانیا با تخم مرغ تازه تهیه شده است که روی آن سس گوشت غنی به نام ragù alla Bolognese قرار دارد.

در نهایت روی آن را با پنیر پارمیجیانو-رجیانو میپوشانند.

بافت‌های داخلی این لازانیا بسیار ترد و سرخ شده است.

این غذای کلاسیک که در فر پخته می شود، یک غذای معمولی در منطقه امیلیا رومانیا و به طور خاص در شهر بولونیا است.

با این حال ، با گذشت زمان این لازانیا آنقدر محبوب شده است که اکنون از موقعیتی به عنوان نمادی از غذاهای ایتالیایی در سرتاسر جهان برخوردار است.

اما باید بدانید که کیفیت مواد اولیه در این لازانیا بسیار مهم است و اگر مواد با کیفیت در ساخت آن استفاده نشود نتیجه از عالی به یک افتضاح تمام عیار تبدیل می‌شود.

پاستا کاربونارا

کربونارایی که امروزه می شناسیم به سادگی با اسپاگتی، زرده تخم مرغ و پنیر Pecorino Romano تهیه می شود.

با وجود سادگی ، این غذا همچنان یکی از غذاهای مورد علاقه مردم رم و کل ایتالیا است.

حتی اگر کربونارا امروزه یک غذای معمولی رومی محسوب می شود ، منشاء آن کاملاً مبهم است و اغلب مورد مناقشه است.

گفته می شود که این نام از کربناری ، چوب برها و ذغال سازانی گرفته شده است که در کوههای آپنینی در شمال شرقی رم زندگی می کردند و ظاهراً ماکارونی خود را روی آتش زغال چوب سخت پخته و تخم مرغ و پنیر به آن اضافه می‌کردند.

نظریه رایج دیگر ادعا می کند که کربونارا پس از آزادسازی رم در سال 1944 اختراع شد.

 زمانی که کمبود غذا به حدی شدید بود که نیروهای متفقین بیکن و تخم مرغ پودر شده را بین مردم توزیع کردند و مردم محلی آنها را با آب مخلوط کردند تا سس ماکارونی درست شود.

پاستا Tagliatelle al ragù alla Bolognese

Tagliatelle al ragù alla Bolognese یک غذای سنتی ایتالیایی است که از بولونیا سرچشمه می گیرد و شامل ماکارونی تالیاتله و راگو است که با گوشت گاو و گوجه فرنگی به عنوان مواد اصلی تهیه می شود.

راگو یک سس گوشت مبنا است که اغلب با پاستا سرو می‌شود. راگو دارای ریشه ایتالیایی است.

تالیاتله یا تالیاتلی نوعی پاستای نواری شکل تخم‌مرغی مربوط به ناحیهٔ امیلیا-رومانیا در شمال ایتالیاست که بلند، تخت و باریک بوده و پهنایی در حدود ۵ میلی‌متر دارد.

تالیاتله یا تالیاتلی

باید توجه داشته باشید که این غذا هیچ شباهتی به غذای معروف اسپاگتی بولونزی در سایر نقاط جهان ندارد.

در حقیقت ، سس گوشت ragù alla Bolognese معروف ایتالیایی هرگز با اسپاگتی در بولونیا سرو نمی شود.

صرف نظر از نوع ماکارونی مورد استفاده، آنچه این غذای کلاسیک امیلیان را می سازد و به آن طعم و عطر می‌دهد ، خود راگو است.