آیا تا به‌ حال ساندویچ زیردریایی خورده اید؟

تعجب کرده‌اید؟

پیش خود فکر می‌کنید که ساندویچ زیردریایی چیست؟

ساندویچی که در زیردریایی درست می‌شود را ساندویچ زیردریایی گویند؟

نه.

به همین ساندویچ های عادی خودمان، در آمریکا ساندویچ زیر دریایی می‌گویند.

چرا؟

به خاطر شکلش.

درواقع همان ساندویچ ایتالیایی است که در آمریکا به نام های مختلفی مثل زیردریایی (Sub) نامیده می‌شود.

درواقع مجموعه رستوران های ساب‌وی (Subway) هم نام خود را از همین نام گذاری انتخاب کرده است.

ساندویچ ایتالیایی از اواخر قرن 19 تا اواسط قرن 20 در چندین جامعه مختلف ایتالیایی آمریکایی در شمال شرقی ایالات متحده ایجاد شد.

محبوبیت این غذای ایتالیایی-آمریکایی از منشأ آن در کانکتیکات، پنسیلوانیا، دلاور، مریلند، نیویورک، نیوجرسی، ماساچوست و رود آیلند تا بیشتر مناطق ایالات متحده و کانادا شروع شد و اکنون با ظهور رستوران های زنجیره ای و گسترش ارتباطات تقریبا در همه جای جهان در دسترس هستند.

ادوین ایمز و هوارد رابی با جستجوی های بسیار توانستند سیزده اصطلاح مختلف را برای ساندویچ در ایالات متحده شناسایی کنند.

برخی معتقد هستند که این نام از یکی از پایگاه های زیر دریایی ارتش آمریکا در نیولاندن از ایالت کنِتیکت نشات گرفته است.

اما برخی نیز با نشان دادن آگهی های چاپ شده در دوران 1940 عنوان کرده اند که این نام از قبل از تاسیس این پایگاه ها بوده است.

اما یکی دیگر از نظرات هم وجود دارد که این زیردریایی توسط دومینیک کونتی (1874-1954)، یک مهاجر ایتالیایی که در اواخر قرن نوزدهم به نیویورک آمد، به ایالات متحده آورده شد.

گفته می شود که او این نام را پس از دیدن زیردریایی کشف شده 1901 به نام Fenian Ram در موزه پاترسون نیوجرسی در سال 1928 نامگذاری کرده است. نوه او چنین گفته است:

" پدربزرگ من در حدود سال 1895 از مونتلا ایتالیا به این کشور (ایالات متحده) آمد. در حدود سال 1910، او فروشگاه مواد غذایی خود را به نام فروشگاه مواد غذایی دومینیک کونتی در خیابان میل در پاترسون، نیوجرسی، جایی که ساندویچ های سنتی ایتالیایی می فروخت، راه اندازی کرد.

ساندویچ‌های او بر اساس دستوری که او از ایتالیا با خود آورده بود، تهیه می‌شد که شامل یک نان ساندویچ بلند، داخل آن کاهو، گوجه‌فرنگی، فلفل، پیاز، روغن، سرکه، گیاهان و ادویه‌های ایتالیایی، نمک و فلفل بود و در نهایت با دولایه پنیر پوشانده می‌شد."

ساندویچ های او به خاطر حجمی که داشتند به زیر دریایی ها شبیه شده بودند، بنابراین او تصمیم گرفت که به آنها Sub (کوتاه شده Suubmarine یا زیردریایی) بگوید.

اما به نظر شما ساندویچ ها را با چه پنیری می‌توان همراه کرد؟

دوستداران ساب یا همان ساندویج ها در همه جا درباره بهترین پنیر برای زیر و روی محتویات آن بحث می کنند.

اکثر مردم به پنیرهای ایتالیایی برای این ساندویچ کلاسیک ایتالیایی-آمریکایی نمادین پایبند هستند.

آن ها همچنین پنیرهایی می خواهند که به خوبی ذوب شوند و منجر به کشش رضایت بخش پنیر شوند.

پنیر باید طعم لطیفی داشته باشد که گوشت های آبدار موجود در ساندویچ را تحت الشعاع قرار ندهد.

چه از موزارلا استفاده کنید یا پروولون احتمالاً در نهایت با یک ساندویچ خوش طعم مواجه خواهید شد.

اما بیایید به شما بگوییم که کدام 2 نوع از پنیرهای موجود در بازار به شما کمک می کند تا لذیذترین ساندویچ را بسازید.

1. موزارلا

پنیر موزارلا یک انتخاب کلاسیک است. پنیر خامه ای و ملایم، کاملاً مکمل طعم تند و خوش طعم تکه گوشت های آغشته شده به سس است.

2. پارمسان

مرسوم است که زیر ساندویچ را با پاشیدن پارمزان طعم دارتر کنید. طعم شور و بارزتر پنیر، مشخصات طعمی جالب تری را برای شما به وجود می‌آورد.

از دید بعضی از افراد هم پنیر موزارلا و پارمزان ترکیبی محبوب‌تر و جذاب‌تر هستند.

مردم هم چنین سوال می‌کنند که آیا بهتر است از پنیر رنده شده استفاده کنند یا ورقه شده؟

پنیر ورقه شده امکان رویکرد هدفمندتری را فراهم می کند.

می توانید پنیر را در جایی که دقیقا می خواهید و به مقدار دقیقی که دوست دارید قراردهید.

همچنین پنیرهای ورقه ای ظاهری جذابتر به ساندویچ های شما می‌دهد.

اگر هم حوصله درست کردن این ساندویچ ها را ندارید (که حق هم دارید زیرا کار زیادی دارد) می‌توانید به راحتی از طریق وب سایت عطاویچ سفارش خود را ثبت کنید.

ما با ارائه انواع ساندویچ ها در خدمت شما هستیم تا با ما لحظه های خوبی را تجربه کنید.