تاریخچه تاکو

تاکویی که امروزه می شناسیم، ترکیبی از دستور العمل های مکزیکی باستانی و تأثیرات بین المللی است.

با این حال، قبل از اینکه در آمریکا شناخته شود، بومیان مکزیک یک نسخه کاملا متفاوت از آن را می خوردند.

غذای راحت مورد علاقه آمریکایی ها از کجا سرچشمه گرفته است؟

در اینجا تاریخچه یکی از بهترین غذاهای روی کره زمین را برای شما گردآوری کرده ایم.

این غذا جیزی نیست جز، تاکو.

تاکو؛ ریشه در مکزیک باستان

تصور می شود که تاکوها از مکزیک می آیند حتی مدت ها قبل از ورود اسپانیایی ها.

مکزیکی‌های باستان از تورتیلاهایی که از ذرت تازه درست شده اند استفاده می‌کردند و برای پرکردن آن‌ها موادی مانند ماهی و یا اندام های پخته شده اضافه می‌کردند.

تاکو درواقع یک وعده غذایی اصلی بود که مواد مغذی و انرژی حیاتی را برای کسانی که آن را مصرف می کردند فراهم می کرد.

اما تاکوهای قدیمی حاوی پنیر، کاهو، خامه ترش و گوجه‌فرنگی نبودند که امروزه با وعده‌های غذایی همراه هستند.

در واقع تاکویی که ما می شناسیم کمتر از 100 سال قدمت دارد.

نام تاکو؛ یک اختراع جدید

کلمه "تاکو" کاملا جدید است.

این کلمه از معدن چیان نقره مکزیکی در قرن هجدهم سرچشمه گرفته است.

آن ها باروت را در کاغذی مانند "تاکیتو" قرار داده و آن ها را قبل از انفجار در سنگ‌ها قرار می‌دادند.

در این زمان، تاکو به عنوان غذای طبقه کارگر شناخته می شد که معدن چیان را در بر می گرفت.

این باعث شد که غذای خیابانی قابل حمل آن ها tacos de minero  نامیده شود که به معنای تاکوی معدن چیان نیز شناخته می‌شود.

البته نان تورتیلای موجود در تاکوهای این معدن چیان، نان سخت و ترد U شکلی نبود که امروز می دانیم.

نان های آن ها نرم بودند که درون آن را از مواد تند پر می‌کردند.

این یک غذای ارزان، راحت و در عین حال بسیار مقوی بود.

ورود تاکو به آمریکا

درست مانند بقیه غذاهای معروف که امروزه می‌شناسیم، تاکو نیز به وسیله مهاجران به آمریکا وارد شده است.

تاکو برای اولین بار در سال 1905 به ایالات متحده معرفی شد.

مهاجران مکزیکی برای کار در راه آهن و سایر مشاغل وارد می شدند و شروع به آوردن غذاهای خوشمزه خود به داخل آمریکا کردند.

تاکوها در این زمان اساساً یک غذای خیابانی بودند زیرا هم قابل حمل (به دلیل کوچکی آن ها) و هم ارزان بودند.

در واقع، آمریکایی ها برای اولین بار از طریق چرخ دستی های غذای مکزیکی در لس آنجلس که توسط زنانی به نام "ملکه های چیلی" اداره می شد، در معرض تاکو قرار گرفتند.

این خانم‌ها غذاهای خوشمزه مکزیکی اقتصادی مانند تاکوی تورتیلای نرم ذرت می‌فروختند و هر آمریکایی که آن را امتحان می‌کرد، برایش این غذا عجیب و غریب به حساب می‌آمد.

شروع تغییر

در سال 1920، غذاهایی که مهاجران مکزیکی وارد می کردند، شروع به ترکیب شدن با مواد آمریکایی کردند.

اندام ها با گوشت چرخ کرده و مرغ خوش طعم جایگزین شدند (خداروشکر) و استفاده از پنیر چدار، کاهو و گوجه فرنگی تبدیل به پر کردن استاندارد تاکو شدند.

به طور خلاصه، تاکو در حال تبدیل شدن به چیزی شبیه یک ترکیب مکزیکی-آمریکایی بود.

اما جریان تاکو وقتی جالب شد که "تاکو بل" وارد این بازی شد.

وقتی تاکو بل به جریان اصلی تبدیل شد نوعی تاکوی "مکزیکی" ایجاد کرد که اصلاً مکزیکی واقعی نبود.

اما بیشتر مورد پسند مردم بود.

آیا می دانستید که بنیانگذار تاکو بل، گلن بل، متوجه شد که "تاکو" در واقع کلمه ای است که مکزیکی ها برای توصیف غذا از آن استفاده نمی کردند؟

در عوض، مکزیکی‌ها از کلمات دیگری برای توصیف تاکو استفاده می‌کردند که بسته به منطقه و فرهنگ محلی متفاوت بود.

"تاکو" کلمه ای بود که مکزیکی ها برای شناسایی این غذا برای آمریکایی ها استفاده می کردند.

پوسته تاکو

پوسته تاکوی از قبل سرخ شده U شکل که دوستش داریم تا دهه 1940 به وجود نیامده بود.

مکزیکی ها این ایده را ابتدا برای تسریع در روند ساخت تاکو ثبت کردند و تاکو بل 10 سال بعد از این ایده استفاده کرد تا عملیات خود را ساده کند.

قبل از آن تاکوها به صورت نرم به مردم عرضه می‌شدند اما پوسته تاکوی ترد از پیش ساخته شده، تولید انبوه تاکو را در آمریکا آسان‌تر کرد و راه را برای رسته جدیدی از فست فودها هموار کرد.