جنگی به نام تحویل غذا

100 سال پیش تحویل غذا در انگلستان و هرجای دنیا با چیزی که امروزه شاهد آن هستیم بسیار متفاوت بود. در آن زمان مردم فقط غذاهایی که خودشان در باغ هایشان نمیتوانستند تهیه کنند را از مغازه های کوچک محلی که تمامی امکانات را داشت خریداری می کردند. در شهرهای بزرگ خرده فروشانی مانند قصابی ها، نانوایی ها و بقالی ها ( که محصولات کشاورزان را عرضه میکردند ) بودند که محصولاتشان را به دلیل فروش بیشتر تکمیل تر می کردند. این خرده فروشان همیشه دو درگیری داشنتند. 1- بین رقبایشان و 2- مابین بازرگانانی که به صورت انبوه مواد غذایی را تهیه میکردند.

این موارد از گذشته تا به حال هم وجود دارد. برای مثال در امریکا که به راحتی بیشتر مصرف کنندگان توجه می شود، و به همین دلیل آنها ترجیح می دهند تا غذای خود را از بیرون تهیه کنند تا در آشپزخانه، فست فود ها هم به این چرخه رقابتی وارد شدند و تبدیل به سومین رقیب برای خرده فروشان این صنعت شده اند. به همین دلیل است که مارکت ها بخش های زیادی از سبد محصولات خود را به محصولات آماده و نیمه آماده اختصاص داده اند.

اولین سیستم نحویل غذا درب منزل

 روال سنتی به این گونه بود که یک خانه دار شخصا برای خرید محصولاتی مانند آرد، نمک، قهوه، چای و یا گوشت و مواد دیگر شخصا به مغازه میرفت و سفارشش را به مغازه دار تحویل میداد. برخی از مغازه دارها هم برای نشان دادن حسن نیت و یا شاید اهداف بازاریابی، این مواد را تهیه می کردند و توسط یک باریر و یا شاگرد مغازه به درب منزل می فرستاتند. ( منوالی که همچنان هم پابرجاست.)

در آن زمان خانم خانه دار مسئول برنامه ریزی، خرید و تهیه مواد غذایی بود زیرا مردان عمدتا فقط وعده شام را در خانه خود بودند و وعده های غذایی دیگر را در سرکار خود می خوردند.

به این صورت بود که اولین جرقه های سیستم تحویل شکل گرفت.

یک نکته دیگر هم این است که در آن زمان دو نوع رستوران وجود داشت. یکی برای افراد ثروتمند که به آنها سفره سفید یا White Tablecloth می گفتند و دیگری برای افراد معمولی و طبقات پایین تر جامعه بود. این رستوران ها که به سبک کافی شاپ ها بودند برای ارائه غذا به این طبقه جامعه فعالیت میکردند.

تحویل مستقیم درب منزل

با گذشت سالیان، آرام آرام شرکت ها به فکر توسعه سیستم های حمل و نقلی خود با وروود خودروها نمودند. به وسیله کامیون ها هم مواد سریع تر به مقصد می رسید و هم در هنگام جابه جایی امکان صدمه کمتری به نسبت درشکه و اسب به محصول وجود داشت. به این ترتیب بود که سیستم های تحویل دچار یک تحول بزرگ شد به طوریکه این سیستم وارد چرخه زندگی روزمره مردم شد. مانند تحویل شیر هر روز درب منزل و جمع کردن شیشه های خالی آن و یا گسترش سیستم های شرکت نانوایی Dougans که دلیل آن هم انتقال آن شرکت از نیویورک به ماساچوست غربی بود. این یک سیستم جدید نقل و انتقال بود که راه را برای تحویل فست فودها هموار کرد.

در سال 1918 یک خانواده به نام Rabb شرکت فروشگاه های مقرون به صرفه را ایجاد کردند. ( امروزه این شرکت به نام Stop & Shop تغییر کرده است.) این فروشگاه ها اولین فروشگاه های زنجیره ای در انگلستان بودند. در این فروشگاه ها خانواده ها می توانستند برای اولین بار در میان قفسه ها گشته و محصول خود را انتخاب کنند.

پس از جنگ جهانی دوم، و با گسترش حومه نشینان در انگلستان، 100 ها سوپرمارکت به دلیل تغییر سبک زندگی مردم و برای تامین نیازهای آنها ساخته شد. ( دوران پس از جنگ جهانی را میتوان نقطه عطفی برای پیتزا هم بر شمرد. زیرا سربازان آمریکایی، که در ایتالیا بودند و با پیتزا آشنایی داشتند، با بازگشت به آمریکا این علاقه به پیتزا را باخود به آنجا آوردند. درست است که پیتزا توسط مهاجران ایتالیایی به آمریکا آورده شده بود و مورد استفاده بسیاری قرار میگرفت، اما بسیاری از مردم هم آنچنان رقبتی به مصرف آن نداشتند، تا دوران پس از جنگ جهانی دوم.)

با سرعت گرفتن جریان زندگی مردم، خانه دارها دیگر نمیتوانستند زمان زیادی را برای رسیدن محصول خود صرف کنند. بنابراین دلایل بود که تحویل درب منزل به وجود آمد. این مورد بسیار خوشایند بود زیرا هنگامیکه محصول در راه خانه بود، فرد خانه دار میتوانست به بقیه کارهای روزمره خود برسد و در زمان صرفه جویی کند.

نکته جالب تر اینکه مغازه داران و رستوران داران بسیار برای به دست گرفتن سهم بازار از یکدیگر رقابت می کردند. به طوری که طبق آمار و در بین سال های 1950 تا 1960 از هر 10 دلاری که یک مصرف کننده صرف خرید مواد غذایی میکرد، بیش از 7 دلار آن جذب فروشندگان مواد غذایی ( سوپرمارکت ها) میشد.

ظهور پیتزا و دگرگون کردن صنعت تحویل مواد غذایی

عصر جدید تحویل غذا به درب منزل با کمپینی که تام موناهان ( بنیانگذار Domino’s Pizza ) در سال 1973شروع کرد گره خورده است. شعار این کمپین همچنان هم بر روی این پیتزا فروشی مانده و مردم پیتزا دومینو را با این شعار می شناسند. کمپین 30 دقیقه یا رایگان. اما موضوع از چه قرار بود؟

در این کمپین پیتزا دومینو اعلام کرد که اگر پیتزای شما در بازه ای بیشتر از 30 دقیقه به دستتان برسد، آن پیتزا برای شما رایگان است.

امروزه این رستوران یکی از پیشروها در صنعت تحویل غذا است. درسال 2014 فقط در ایالات متحده بیش از 40% فروش پیتزا دومینو از سفارشات آنلاین حاصل شد. آمار خیره کننده دیگری هم وجود دارد. این رستوران بیش از 1.3 میلیون پیتزا در روز تحویل میدهد.

امروزه سفارش آنلاین به یکی از راحت ترین کارها تبدیل شده است. شما میتوانید خیلی راحت وارد یک برنامه و یا وب سایت شوید، سفارش خود را ثبت کنید و آن را تحویل بگیرید. اما یادتان باشد که چه تجربه ها و تاریخچه ای در پس این سفارش شما وجود دارد.